De waterral is een zeer schuwe watervogel die zich zelden laat zien en leeft in de dichte rietkragen langs moerassen, sloten en vijvers.
In tegenstelling tot het laten zien, laat hij zich wel horen. Het krijsende geluid heeft nog het meeste weg van een speenvarken.
De waterral liet zich dan ook regelmatig horen in Natuurgebied Vossenbroek. Daar heb ik hem ook 2x mogen zien, maar die ontmoeting was van een dusdanige korte duur dat er geen tijd was voor een foto.
Ondanks vele verwoede pogingen bleef het bij die korte zichtmomenten.
Bij mijn bezoek aan de vogelkijkhut de Rietland in Elburg hoorde ik hem/haar regelmatig krijsen en stak hij/zij enkele keren in rap tempo over, waardoor vastleggen weer niet tot de mogelijkheden behoorde.
Vandaag was het eindelijk wel raak. Nadat hij/zij zich enkele malen liet horen, zag ik vanuit mijn ooghoek iets bruins/grijs met oranje/rode snavel. Bij mijn vorige bezoek was het een waterhoen die mij voor de gek hield, maar nu was het zeker de waterral.
Bij zijn voorzichtige gang door de rietkraag langs het water kon ik hem/haar eindelijk vastleggen.
